ลำดวน : ไม้ไทยแท้ที่ขึ้นชื่อในวรรณคดี
ลำดวนมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Melo-dorum
fruticosum Lour. อยู่ในวงศ์ ANNONA-CEAE เช่นเดียวกับนมแมว
จึงมีลักษณะหลายอย่างคล้ายคลึงกัน โดยเฉพาะรูปทรงของดอก
ลำดวนเป็นไม้พุ่มขนาดย่อมสูงประมาณ ๔-๕ เมตร ลำต้นตรง ผิวเปลือกขรุขระเป็นสะเก็ด
เรือนยอดเป็นรูปกรวยค่อนข้างทึบ ใบเป็นชนิดเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปยาวรีปลายหอก
แกมรูปขอบขนาน ยาว ๘-๑๒ เซนติเมตร กว้าง ๒-๓ เซนติเมตร ด้านบนสีเขียวเข้ม
ท้องใบสีนวล ดอกรูปร่างคล้ายดอกนมแมว เป็นดอกเดี่ยวออกตามซอกใบ กลีบสีเหลืองนวล
กลีบหนา และมีขนนุ่มปกคลุม มี ๖ กลีบ ชั้นนอก ๓ กลีบ แผ่แยกออกจากกัน ชั้นใน ๓
กลีบ ปลายหุ้มเข้าหากัน มีเกสรตัวผู้และตัวเมียอยู่กลางดอก ลำดวนมีดอกได้ตลอดปี
แต่มีมากช่วงเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ ดอกมีกลิ่นหอม
ความหอมจะมีมากตั้งแต่ตอนเย็นจนถึงตอนเช้าผลสุกของลำดวนมีสีดำ กินได้
รสหวานอมเปรี้ยว
ดอกลำดวนมีขนาดใหญ่และงดงามกว่าดอกนมแมว
จึงนิยมนำมาใช้บูชาพระและแซมผม สาวไทยสมัยก่อนนิยมชื่อลำดวนกันทั่วไป
โดยเฉพาะในภาคกลาง เฉพาะภาคเหนือเรียกลำดวนว่า หอมนวล
ลำดวนมีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมในประเทศไทย พบได้ตามป่าเบญจพรรณทั่วประเทศ
ขึ้นอยู่เป็น กลุ่มๆ โดยเฉพาะบริเวณจังหวัดศรีสะเกษ
พบมากจนกลายเป็นต้นไม้ประจำจังหวัดศรีสะเกษ ในปัจจุบัน
นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดศรีสะเกษแล้ว ลำดวนยังเป็นสัญลักษณ์ของ
ผู้สูงอายุอีกด้วย มีเรื่องเล่ากันว่า สมเด็จย่าเสด็จฯ เยี่ยมชาวจังหวัดศรีสะเกษ
ทรงทอดพระเนตรเห็นดงต้นลำดวนออกดอกงดงามและส่งกลิ่นหอม ทรงพอพระทัย จากนั้นลำดวน
จึงกลายเป็นดอกไม้เครื่องหมายของคนสูงอายุในประเทศไทย
ทำนองเดียวกับดอกมะลิเป็นเครื่องหมายของแม่นั่นเอง
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=5627a7083b74f5d3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น